In juni hebben de 2e en 3e onderhandelingsronde over de nieuwe cao voor ProRail plaatsgevonden en op 1 juli jl. ronde nummer 4. Wico Molenaar, Rene Koppert en Marc de Natris zijn als onderhandelaren betrokken bij dit proces en delen graag een update met jullie.
“Maandag 3 juni was de 2e onderhandelingsronde over de nieuwe cao voor ProRail. Door de crematie van Rob v. Grol, treindienstleider Maastricht en kaderlid FNV zijn dinsdag 4 juni de onderhandelingen niet doorgegaan. In deze ronde hebben we gesproken over o.a. uitbreiding geboorte- en ouderschapsverlof, aflossing studieschuld via het Individueel Keuze Budget (IKB) (allemaal wensen van VHS). Dat blijkt vooralsnog niet haalbaar te zijn i.v.m. extra loonkosten en de huidige invulling van WKR (WerkKostenRegeling). ’s Middags heeft de werkgever een openingsbod voor loon gedaan: Verhoging per 1 juli 2024 van 2.7% met een voet van 150 euro en op 1 juli 2025 0.5%. Looptijd 1,5 jaar. Daarnaast nog een eenmalige uitkering van 500 euro. Dit openingsbod ligt ruim onder de eisen van de 3 bonden. Het bod van werkgever is gestoeld op de verwachting dat er de komende jaren weinig geld is en houdt alvast rekening met het hoofdlijnenakkoord van de nog te benoemen nieuwe regering.
Op donderdag 13 en vrijdag 14 juni heeft in goede sfeer de 3e onderhandelingsronde over de nieuwe cao bij ProRail plaatsgevonden. De werkgever heeft haar loonbod iets aangepast en verbetert. De vakbonden vonden dit te laag en hebben samen een tegenbod ingebracht om te proberen tot overeenstemming te komen. De werkgever heeft aangegeven dat het verschil op dit moment niet te overbruggen is en gaat daarom terug naar haar achterban.
Qua secundaire arbeidsvoorwaarden hebben we veel zaken besproken en over een aantal zaken hebben we al overeenstemming bereikt. De resterende vraagstukken werden op maandag 1 juli besproken. Hierover volgt later vandaag (donderdag 4 juli) een update.”
Wico Molenaar, René Koppert en Marc de Natris
Met VHS blijf je op de hoogte!
Zo’n 150 jaar geleden werden de eerste, plaatselijke, vakbonden opgericht. Zij maakten arbeiders bewust van hun afhankelijkheid van de werkgevers en de kracht van gezamenlijk optreden. Het leverde een eerste tegenkracht op voor afspraken over het loon. Het samen optrekken van arbeiders leidde daarnaast tot meer onderlinge solidariteit. Deze bonden verenigden zich in samenwerkingsverbanden zoals de Sociaal Democratische Bond (SDB). Eind 19e eeuw werden de eerste landelijke vakbonden opgericht om de belangenbehartiging onder vakgenoten beter te organiseren. De typografen waren in 1866 de eersten.
