Nieuw VHS gezicht aan onderhandelingstafel ProRail

Dertig jaar geleden kwam Pieter Lautenbach via de overheid bij NS terecht op de afdeling Planologie. Halverwege de jaren negentig ging hij bij Railned werken en inmiddels is sinds de start van ProRail begin deze eeuw de Inktpot zijn vaste werkplek. Destijds nam hij parttime deel aan het transitieteam dat ProRail optuigde. Tegenwoordig overlegt hij als procesmanager informatie & investeringen in de regio Noordoost met decentrale overheden over de wensen van deze overheden op het gebied van spoor en hoe deze wensen vorm gegeven kunnen worden. 'Doordat in deze regio veel regionale treinvervoerders actief zijn is het echt een cocreatie. De decentrale overheden betalen mee en beslissen mee. Dat maakt mijn werk echt boeiend.'

Altijd al lid geweest?

'Tijdens mijn tijd bij de overheid was ik lid van een vakbond, maar ik vond dat mijn belangen niet goed vertegenwoordigd werden. Dus bij het spoor ben ik lang vakbondsloos geweest. Wel was er altijd de latente behoefte, maar op een of andere manier duurde het een tijdje voor ik weer lid werd van een bond. Dat werd zo'n vijftien jaar geleden uiteindelijk VHS.

Waarom VHS?

'Ik had een collega, Guus de Mol, die actief was bij VHS en de vereniging ook heel erg promootte. Regelmatig vonden ik en mijn collega's folders en pamfletten op onze bureaus. Dat heeft zeker geholpen om voor VHS te kiezen. Ik kwam er gaandeweg ook achter dat meer collega's lid bleken te zijn. Nadat ik me meer verdiept had in waar VHS dan voor stond, was ik om. Ik had echt het gevoel dat deze vakbond mijn belangen het beste vertegenwoordigde. Daarbij vond ik de balans heel erg belangrijk. Niet "wij eisen dit of dat en als we dat niet krijgen gaan we staken", maar met oog voor het belang van de medewerker én het bedrijf.'

'Ik loop al wat langer mee in de spoorsector en op deze manier en in deze fase van mijn carrière een steentje bij te kunnen dragen, spreekt mij wel aan.' 

Hoe actief ben je bezig met VHS?

'De afgelopen jaren beperkte dat zich tot input geven voor de cao-onderhandelingen. VHS is geen heel grote vakbond dus bij ProRail wordt altijd een VHS-bijeenkomst georganiseerd voorafgaand aan de onderhandelingen om te inventariseren wat de wensen van de leden zijn. Ik probeer daar altijd bij aanwezig te zijn omdat dat het moment is waarop je als lid invloed hebt. En ik wil natuurlijk wel dat mijn belangen helder en vertegenwoordigd zijn. Afgelopen jaar werd ik door Goof benaderd of ik ook tijdens de onderhandelingen mee wilde denken en lid wilde worden van de klankbordgroep. Deze club heeft een ondersteunende rol voor de onderhandelingsdelegatie tijdens de onderhandelingen. De delegatie spart met de klankbordgroep en toetst of de belangen van de achterban voldoende vertegenwoordigd worden. Ik heb ja gezegd en het bleek een heel interessante kijk in de keuken.'

Dus dat smaakte naar meer?

'Ja, zeker. Toen Goof vroeg of ik het stokje van hem over wilde nemen als lid van de onderhandelingsdelegatie vond ik dat een mooie, nieuwe uitdaging die ik graag aanga. Ik loop al wat langer mee in de spoorsector en op deze manier en in deze fase van mijn carrière een steentje bij te kunnen dragen, spreekt mij wel aan.'

Al een idee wat je te wachten staat?

'Ik ben het allemaal nog aan het ontdekken. Ben ook echt benieuwd hoe de onderhandelingen gaan verlopen. En hoe we in deze tijd - de coronacrisis waarin we ons nog steeds bevinden - de leden kunnen betrekken. Inmiddels heeft er al wel een informeel overleg plaatsgevonden tussen de ondernemingsraad en de vakbonden. Onze werkterreinen zijn aan de ene kant verschillend, maar vertonen uiteraard ook overlap. Zoals ik het zie is de or er meer voor de dagelijkse politiek. Zaken zoals huisvesting, reorganisaties, bedrijfsvoering. En zijn de vakbonden er meer voor de cao, werkomstandigheden en de naleving van de arbeidsvoorwaarden zoals afgesproken in de cao. Dit informele overleg is erg nuttig voor het totale overzicht en om te kijken waar je elkaar kunt versterken.'

Hoe zie je jouw rol?

'Ook in mijn werk ben ik iemand die de verbinding maakt. Een kwestie van goed luisteren naar de voors en tegens en dan samen proberen de verschillen te overbruggen en een gezamenlijk doel te bereiken terwijl je tegelijkertijd je achterban in acht neemt en hun belangen vertegenwoordigt. In mijn werk zijn dat de belangen van ons bedrijf, aan de onderhandelingstafel de belangen van onze leden.'

Wat hoop je te bereiken?

Een goede cao waarover onze leden tevreden zijn. Ik wil dat VHS'ers zich vertegenwoordigd voelen, dan heb ik mijn doel bereikt. Daarnaast hoop ik jongeren te interesseren voor het vakbondswerk en -lidmaatschap. Vaak hoor ik als ik met de jongere generatie in gesprek ben en vraag of ze lid zijn van een bond en wat voor cao ze zouden willen; "we hebben toch een goede cao?" Ik probeer ze dan een spiegel voor te houden en aan te geven dat ze een goede cao hebben omdat de medewerkers via de bonden goed vertegenwoordigd worden. Als je als medewerkers niet georganiseerd bent, word je ook niet gehoord. Ik heb zelf gemerkt dat naarmate ik ouder werd, ik dat steeds belangrijker begon te vinden. Een goede cao is geen vanzelfsprekendheid. Goed georganiseerd en vertegenwoordigd zijn is de basis van een goede cao.'